چهارشنبه شب گذشته ساعت دوازده و نیم شب در حال برگشت از عروسی برای کاری کنار خیابان نگه داشتیم.داشتم از پنجره بیرون را نگاه می کردم که متوجه عکسی شدم که در تبلیغ بزرگی چاپ شده و در مکانی نصب شده بود . به دنبال این عکس وحشتناک با کمال تعجب متوجه نوشته های زیر عکس شدم.
اول خودتون یه نگاهی به عکس بندازین تا بعد براتون توضیح بدم

باید ذکر کنم که چون نیمه شب بود وهوا تاریک ومن هم عکس را با گوشیم انداختم کیفیت خوبی نداره .
روش این را نوشته بود: بهائیت در بوته نقد.
با سخنرانی حجته الاسلام والمسلمین آقای علی صغیرا
زمان: 5 شنبه ساعت 7
مکان: خ مدرس خ مولوی مسجد الفتاح
واقعاً شرم آوره .حضرت محمدشان هم همینطور بود دیگر. بالای منبر می رفته و پیروان ادیان دیگر را به سخره می گرفته.خودشان در آیة الکرسی متذکر می شوند که( لا اکراه فی الدین) یعنی هیچ اجباری در این دین نیست.
اما این حکومت نه تنها می گوید این دین اجبار است و با پیروان دیگر دین ها هم نهایت بد رفتاری را میکند،بلکه میگوید باید اسلام ما را بپذیرید.
هرچند که همه ما به خوبی شاهد آن هستیم که دین اسلام این دولت به مراتب با دین حضرت محمد فرق دارد. از جهاتی بهتر است!
ما هیچ حقی نداریم که دین های دیگر را به تمسخر بگیریم و از آن ها انتقاد کنیم .
از عکسی که بر روی این تبلیغ گذاشته بودند پیدا است که در این مراسم چگونه از این دین یاد خواهد شد. این دلیل نمی شود چون پیروان این دین در ایران اندک هستند و دست و بال بسته ای دارند ، هرگونه که می خواهیم با آن ها رفتار کنیم.
نمی دانم چرا ما به جای عبرت آموزی از گذشتگان سعی در فراموش کردن آن ها داریم.
کوروش بزرگ با عزت تمام وارد کشورهای تحت مستعمره میشد و به اقلیت های قومی و مذهبی اجازه میداد که هرگونه که می خواهند زندگی کنند ، هرگونه که میخواهند لباس بپوشند و ... در عوض برای گسترش دین و فرهنگ خود در بین مردم از روش مسالمت آمیزی استفاده میکرد و آن این بود که در حین دادن هر نوع آزادی به مردم از خانواده خود میخواست تا لباس هایی را بپوشند که جلوه گر دین آن ها باشد و برای کسانی که این گونه رفتار میکردند امتیازاتی در نظر میگرفت.
به این می گویند عدالت .

چیزی که ذره ای از آن در ایران یافت نمی شود.

بس کنید این مسخره بازی ها را و بساط گداییتان را جمع کنید.

چگونه باید بگوییم شما را نمی خواهیم ؟

چگونه باید بگوییم برای پیشرفت به کمک شما احتیاجی نیست؟

مگر شما نیستید که در کتاب های تحصیلی دانش آموزان مینویسید که تمامی حکومت های قبل از جمهوری اسلامی در ایران استبدادی بودن ، اما پس از ورود جمهوری اسلامی مردم این حق را پیدا کرند که هر آنکه را میخواهند به عنوان رهبر خود انتخاب کنند و دولت مورد علاقه خود را تشکیل دهند؟

عجیب است که خودتان این مسئله را متذکر میشوید ولی هرگز معنا و مفهوم آن را درک نمی کنید!!!

میدانید چرا؟

چون شما یک مشت نفهمید که به زور و ستم چسبیده اید به تخت(منبر)حکومت ایران و ایران را به لجن کشیده اید.

مخاطب من جمهوری اسلامی و عمالش است.

به امید روزی که همتون عباهاتون را گرفتید تو دست هاتون و دارید فرار می کنید.

مطمئن باشید دیر یا زود این روز میرسد.