۱۳۸۷/۰۹/۲۸

این دنیا....
اين دنيا لجن زاری است كه اگر آوای چند مرغ آن سويی نبود بوی تعفن مجال زندگی را از موجودات می گرفت . وای از اين لجن زار و رويش های آن . ای وای از ما كه هستيم و افتخار زنده بودن را داريم . آيا انسان برای بودن آمد يا نابودن ؟ اندكی تامل در خود و ديدن زندگی خود و ديگران راز اين ملعبه بازار بودن را عريان خواهد كرد .
به قول خيام : گر آمدنم به خود بدی نامدمی و حالا كه آمديم بايد باشيم برای خود و برای ديگران . برای ديگران بودن را هرگز فراموش نكنيم . كه اين خود بزرگترين موفقيت است برای انسان بودن .

هیچ نظری موجود نیست: