سزای اعمال

همه این را می دانیم که هرگز برای کسی اتفاق ناگواری روی نخواهد داد مگر به تقابل کار ناپسندی که قبلاً انجام داده باشد و هرکس به گونه ای سزای اعمالش را خواهد دید.

سال ها پیش مردم ایران با تهمت زدن به شاه ایران وبیرون رادنش از کشور و وارد کردن یک بیگانه هندی به عنوان رهبر و نامیدن وی یه نام امام خیانت بزرگی کردند که عاقبت آن هم علاوه بر بدبخت کردن نسل آینده ، ورود به جنگ تحمیلی وساختگی توسط خود دولت و رهبر بود.

هرگز فراموش نخواهیم کرد که چه تعداد زیادی از جمعیت ایران نابود شدند و حتی اثری از آن ها بر جای نماند.در حالی که مردم عراق شب ها در کوچه و خیابان به رقص و شادی می پرداختند و بر ایرانی ها لعنت می فرستادند.و دیدیم عاقبت عراقی هایی را که روزی به ما می خندیدند.

و اما فراموش نمی کنیم زمانی که در تظاهرات های پی در پی سال های 81 و 82 و... از افراد عرب فلسطینی و لبنانی و دیگر کشور های عرب زبان برای دستگیر کردن و ضرب و شتم ایرانی ها استفاده شد.

بله درست است . من خود به یاد دارم 18 تیر 81 را که جمعیت عربی را به داخل جمعیت فرستاده بودند و آن ها چگونه وحشیانه به ضرب و شتم جمعیت می پرداختند. فقط برای پول

میدانید چرا؟ چون اکثریت سربازها و نیروهای ایرانی حاضر نبودند روی هم وطنان خود دست بلند کنند.

و امروز می بینیم مردم غزه را که ادعا می کنند زیر ترکش های اسرائیلی ها جان می دهند در حالی که خودشان یک روز خوش برای اسرائیلی ها نگذاشته اند.

و وقتی به خاطر می آوریم که چگونه با پول ها و سرمایه های ایرانیان زندگی کردند اما هرگاه ایرانی ها را دیدند آن ها را سگ خطاب کردند ،دیگر دلمان از سنگ می شود.

درست در زمانی که پس از پیروزی لبنان بر اسرائیل،ایرن مبغ 1 میلیارد تومان به لبنانی ها کمک کرد ،چند روز بعد مردم در کنسرت خانم نانسی اجرم شرکت کردند و بابت بلیط ورودی کلی هزینه دادند و سهم و حق ما ایرانی ها رفت توی جیب نانسی اجرم و سید نصرالله و..

چند روز دیگر هم ایران مثل نخود خودش را می اندازد وسط میدان و کاری میکند که بیایند و به ایران حمله کنند.

هم وطن زودتر از این که یکی دیگر با حمله به ایران این دولت را از بین ببرد خودت به پاخیز.

چون با حمله کشور های دیگر به ایران ،اکثر کسانی که خود از دولت بیزار هستن هم از بین خواهند رفت و دیگر آزادی برای کسی معنی نخواهد داشت.

زیرا کشور فقط نام آزادی را خواهد گرفت اما برای همیشه تحت استعمار خواهد ماند.

ویرانی های ناشی از آن، آن قدر زیاد خواهد بود که تنها روند توسعه را حتی پس از آزادی ده برابر، کندتر خواهد کرد.

نگذار هم وطن هایت به دست بیگانگان کشته شوند و کسان دیگری به خود ببالند که آزادی را به ایران برگردانده اند.

به پا خیز و آزادی ای را به ارمغان بیاور که خودت برای آن تلاش کرده ای.

ایرانی وحدتت کجاست؟

زودتر کاری بکن قبل از این که دیر شود.