۱۳۸۷/۰۹/۲۸

پیروز نمی شوی اگر نیاغازی!

از غافلان مباش(205-اعراف)

برای دوست داشتن دیگران لازم نیست که هر بار آن ها را ببوسید
وکاسه های برنجتان را بین گرسنگان جهان سوم توزیع کنید.
برای دوست داشتن دیگران:
آن ها را کمتر تحت بازجویی قرار دهید،
کمتر بر مسند داوری بنشینید،
بگذارید آنچه را می خواهند بپوشند،
آن گونه که می خواهند زندگی کنند،
و همانی باشند که خود می خواهند،
همانی که هستند. (اندره متیوس)

(وارد بازی شو)
زندگی سخت ساده است!
خطر کن!چه چیزی از دست می دهی؟!
با دست های خالی آمده ایم،
وبا دست های تهی خواهیم رفت.
نه،چیزی نیست که از دست بدهیم.
فرصتی بسیار کوتاه به ما داده اند،
تا سرزنده باشیم،
تا ترانه ای زیبا بخوانیم
و فرصت به پایان خواهد رسید.
آری اینگونه است که هر لحظه غنیمتی است.
(آچاریا)

دوست دارم دنیا را
قالیچه دیواری بزرگی بدانم که هریک از ما
مسئول بافتن بخش کوچکی از آن هستیم
و اگر این مسئولیت را انجام ندهیم،
قالیچه همیشه کوچکتر از آنی می شود که باید بشود
و همه ما مسئول این نقصان هستیم.(لئو بوسکالیا)


تلخ ترین حقیقت آن است که در دوران پیری پی ببریم که در طول عمر خویش از استعدادهایمان به حد کافی استفاده نکرده ایم.

(ارزش با هم بودن)
چرا به این صراحت از نقشه های مبارزه خود سخن می گویی ؟
آیا نمی بینی که از این طریق ممکن است ناچار شوی
دیگران را هم در پیروزی های خویش شریک کنی؟
مبارز راه روشنایی لبخند می زند و پاسخی نمی دهد.
او می داند که اگر در پایان سفرش به بهشتی خالی برسد،
مبارزه اش ارزش چندانی نداشته است.(پائولو کوئیلو)

هیچ نظری موجود نیست: