۱۳۸۷/۰۹/۰۱


سلام دوباره بر تو هموطن عزیز.
خوب چشمهات رو باز کن :دسته ضد جمهوری اسلامی به دو دسته تقسیم میشه :
یک گروه کسانی هستن که دل خوشی از این حکومت ندارن ولی به دلایلی که یکی از اونها ترسه حرفی نمیزنن و هیچ عکس العملی هم نشون نمیدن و گروه دوم تشکیل شدن از جوون ها ونوجوون های آگاه وروشن ایرانی که حتی از جانشون میگذرن تاصدای آزادی را به گوش این ملت برسونن، البته در این گروه افراد بزرگسال هم مشاهده میشن.
واگه همین افراد هم توی بعضی از بحثهاشون دیگران را هم به مبارزه برای رسیدن به آزادی دعوت کنن روز به روز به گروه آزدی طلبان افزوده میشه و می تونیم هر چه زودتر به هدفمون برسیم.
من خودم به شخصه هر وقت توی یه بحث قرار میگیرم سعی میکنم بحث را بکشونم طرف سیاست ولی با کمال تاسف و تعجب متوجه میشم افرادی که در حال گفت و گو با من هستن به جز راحتی خودشون به چیز دیگه ای فکر نمیکنن و متاسفانه به هر کی میگی یه اقدامی بکن طرف جواب میده : مگه بی کارم،مگه از جونم سیر شدم،بذار این دوروز باقی مونده از زندگیمون را خوش باشیم ،بی خیال و کلی حرف های دیگه....
ولی هموطن من ،تویی که می گی بذار زندگی کنم باید بهت بگم تو فقط یه کالبد مرده ای و جز این این که امروزت را شبیه روز قبلت سپری می کنی هیچ کار دیگه ای بلد نیستی.
ما اونقدر ساکت نشستیم و گذاشتیم دیگران برای ما فدا بشن که این دولت ما را خر حساب کرده و فقط کم مونده یه پالان خر هم بذارن رومون.

متاسفم که این را می گم ولی اگه کمی فکر کنی متوجه می شی که ما چقدر بدبخت شدیم که حتی پست ترین افراد دنیا هم ما ایرانی ها را به تمسخر میگیرن .
به امید روزی نشستم که یه تکونی به خودت بدی و به یاد بیاری که از هیچ کس به جز خدای خودت نباید بترسی.
شاید در حال تمسخر من باشی و فکر کنی رسیدن به آزادی در ایران فقط یه خیال باطله ولی باشه هیچ اشکالی نداره ، تو ساکت بشین و به بازی روزگار نگاه کن ولی دلم میخواد روزی که ایران بدون کمک های تو به پیروزی میرسه ببینم با چه رویی میخوای ازخوشحالی واسه پیروزی ای که هیچ تلاشی براش نکردی دم بزنی.
ولی من دست از تلاش برنمیدارم .
من که تا اینجای کار پیش اومدم واگه عمری باشه تا آخرش هم پیش میرم.

هیچ نظری موجود نیست: